Brown, Henri (1816-1870)

Detail van een foto door Joseph Dupont, Rijksmuseum

Henri / Henry Brown (York 3 april 1816 - Borgerhout 2 februari 1870) was lithograaf, etser, graveerder en illustrator. Brown was opgeleid aan de Londense tekenacademie, waar hij zich had gespecialiseerd in de houtgravure. Na enige tijd in een Londens atelier te hebben gewerkt, vestigde hij zich als zelfstandige te Parijs (1835). In 1837 kreeg hij een aanstelling bij de Koninklijke Graveerschool in Brussel, die verbonden was aan het bedrijf van Dewasme, waar hij leermeester werd van een groot aantal Belgische graveurs. Bij de oprichting van de Haagse Houtgraveerschool (1840) werd hij er benoemd tot directeur. Een jaar later was hij alweer vertrokken, ditmaal naar Antwerpen, waar hij hoogleraar werd aan de Koninklijke Academie (1842). Hij bleef te Antwerpen wonen en werken tot zijn overlijden in 1870. Brown behoorde tot de beste graveurs van zijn tijd.

Michaux, John (1876-1956)

Poort en moskee van Kairouan (Tunesië)

Droge naald

John Michaux (Antwerpen 2 maart 1876 - Brussel 1956) was schilder en etser. Opleiding aan de Academie en het Hoger Instituut te Antwerpen (Frans Hens). Zijn vroeg werk (Nieuwpoort) werd vernield tijdens de Eerste Wereldoorlog. Onderging in Engeland de invloed van Turner en Whistler. Verwierf vooral faam als schilder van de Schelde. Was lid van 'Als Ik Kan' en van de 'Société belge des Peintres de la Mer'. Verbleef tijdens het interbellum te Berchem en was leraar aan de Koloniale Hogeschool te Antwerpen.

Fonteyne, Jules (1878-1964)

Jules Fonteyne (Brugge 22 juli 1878 – 11 augustus 1964) was schilder, tekenaar, beeldhouwer, boekillustrator en etser. Tevens ontwerper van kerkmeubilair, kruiswegen, glasramen en andere ornamenten voor de kerken en kloosters die na de verwoestingen van de Eerste Wereldoorlog heropgebouwd werden. Eerste opleiding (tot 1897) aan de Academie van Brugge (Hendrik Pickerey, Edmond Van Hove). Verdere opleiding aan de Academie te Brussel en drie jaar aan het NHISK te Antwerpen, waar hij een prijs voor graveerkunst behaalde. Vestigde zich na zijn studies te Brugge, waar hij in 1921 leraar werd aan de Academie. Van 1927 tot aan zijn pensionering in 1947 combineerde hij daar het lesgeven met het directeurschap.

Fonteyne Illustreerde talrijke boeken (Stijn Streuvels, Felix Timmermans, Maurits Sabbe). Als graficus ontwierp hij tevens affiches, medailles, ex-librissen en zelfs kunstvlaggen, die door het Brugse atelier English uitgevoerd werden.

De meeste bekendheid geniet hij echter door zijn tekeningen en etsen waarin hij, in een stijl die soms aan Jules De Bruycker doet denken, figuren en taferelen uit het verpauperde Brugge van zijn jeugd afbeeldt: vis- of groenteverkoopsters, kantklossters, koetsiers, volksvrouwen die een praatje maken, processies. Als achtergrond is de stad Brugge daarbij nadrukkelijk aanwezig. Het gaat hierbij echter niet om een realistische weergave van een concrete straat of een bestaand plein: Fonteyne toont een imaginair Brugge, dat toch onmiddellijk herkenbaar is. Een regelmatig voorkomend achtergrondmotief is de toren van de Jeruzalemkerk, zoals op het hier afgebeelde werk. Zijn etsen werden niet genummerd en zelden gedateerd.